De arbeidsmarkt is in ontwikkeling en dat heeft effect op arbeidsomstandigheden. In vergelijking met tien jaar geleden zijn er nu meer werkenden die geen traditionele baan hebben met vaste werktijden, een vast contract en/of een door de werkgever beschikbaar gestelde vaste locatie waar de werkprestaties worden geleverd.  Economische activiteiten worden steeds vaker buiten de ‘traditionele werkuren’ verricht en er is een ontwikkeling naar een 24/7 economie. We zien ook het ontstaan van de platformeconomie, waarin diensten en goederen worden geleverd via digitale platforms. De grenzen tussen werk en privé vervagen, bijvoorbeeld omdat steeds meer mensen (meer) thuiswerken. De toenemende levensverwachting en daarmee het toenemend aantal (hulpbehoevende) ouderen veroorzaakt bovendien een groeiende vraag naar mantelzorg, wat extra druk zet op de balans tussen werk en privé. Flexibilisering, robotisering en digitalisering bieden nieuwe kansen, maar kunnen ook nieuwe arbeidsrisico’s met zich mee brengen. Nieuwe (gevaarlijke) stoffen kunnen de gezondheid bedreigen en virussen kunnen tot een pandemie uitgroeien. 

Tegelijkertijd leidt werk soms ook tot gezondheidsproblemen. Een greep uit de cijfers: 17% van de werknemers geeft aan te maken te hebben met burn-out klachten; jaarlijks vinden 114.000 arbeidsongevallen plaats met verzuim tot gevolg en jaarlijks zijn er circa 3.000 doden als gevolg van blootstelling aan gevaarlijke stoffen op het werk. De jaarlijkse kosten van werkgerelateerde loondoorbetaling aan werknemers die verzuimen, worden geschat op 6 miljard euro. Deze cijfers zijn al jaren zorgelijk hoog en daarom wordt in de Hoofdlijnennota voorgesteld een trendbreuk te bewerkstelligen.

De volgende zeven hoofdlijnen voor de Arbovisie 2040 geformuleerd:    

1.Meer focus op preventie;

2.Meer mogelijkheden voor eigen regie voor werkenden;

3.Structureel aandacht voor de factor arbeid in de reguliere zorg;

4.Verbetering in de naleving van de wet- en regelgeving;

5.Een flexibel en adaptief arbostelsel en arbobeleid;

6.Een verbeterde kennisinfrastructuur en implementatie van kennis over preventie in de praktijk;

7.Een passende en effectieve verantwoordelijkheidsverdeling.

Lees de hele nota van De Minister van SZW de heer W. Koolmees